ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳ ರಾಣಿ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಶ್ರೀಮತಿ ಬಾರ್ಬರಾ ವ್ಯೂಟನ್ ಎಂಬ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾ ನಿಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಜ್ಞಾನ ಇರದೇ ಹೋದರೆ ನೀವು ನಿಜವಾದ ನಾಗರೀಕರಾಗಲಾರಿರಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಧ್ಯಯನವು ಕೇವಲ ಜ್ಞಾನದಾಯಕವಲ್ಲದೆ ಫಲದಾಯಕವೂ ಆಗಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರೊ.ಎ.ಸಿ.ಪಿಗು ಎಂಬ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

“ಎಕನಾಮಿಕ್ಸ್‌” ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಗ್ರೀಕ್ ಭಾಷೆಯ ʻʻಇಕೋಸ್” ಮತ್ತು “ನೋಮಸ್” ಎಂಬ ಎರಡು ಪದಗಳಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. ಗ್ರೀಕ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ʻʻಇಕೋಸ್” ಎಂದರೆ ಮನೆ ಎಂತಲೂ, “ನೋಮಸ್” ಎಂದರೆ ನಿರ್ವಹಣೆ ಎಂಬ ಅರ್ಥವುಂಟು. ಆದ್ದರಿಂದ ಗ್ರೀಕ್ ಮೂಲದ ಪ್ರಕಾರ ಏಕನಾಮಿಕ್ಸ್‌ ಅಥವಾ ಎಕೋನೋಮಿಯಾ ಎಂದರೆ “ಗೃಹ ಕೃತ್ಯ ನಿರ್ವಹಣೆ” ಅಥವಾ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಮಿತವಾದ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ದಕ್ಷವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಕುಟುಂಬವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಎನ್ನುವ ಅರ್ಥ ಬರುತ್ತದೆ. ಕ್ರಿಸ್ತ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಗ್ರೀಕರ ಕಾಲದಿಂದ ತೀರ ಇತ್ತೀಚಿನವರೆಗೆ ಅಂದರೆ ಕ್ರಿ.ಶ. 1890ರ ವರೆಗೂ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ರಾಜನೀತಿ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಭಾಗವಾಗಿ ʻʻರಾಜನೀತಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ” ಎಂದು ಕರೆಯಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.

ಕ್ರಿ.ಶ. 1890 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರೋ. ಆಲ್ ಫ್ರೆಡ್ ಮಾರ್ಷಲ್ ರವರು ತಮ್ಮ “ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಲ್ಸ್ ಆಫ್ ಎಕನಾಮಿಕ್ಸ್” ಎಂಬ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂಬ ಪದನಾಮವನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಬಳಸಿದರು. ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಬೇರೆಲ್ಲ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಗಳಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ಒಂದು ಸ್ವತಂತ್ರ ಶಾಖೆಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಕೀರ್ತಿಯು ಮಾರ್ಷಲ್ ಅವರಿಗೆ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ.

ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಿತಾಮಹ ಆಡಂಸ್ಮಿತ್ ಮತ್ತು ಅವನ ಅನುಯಾಯಿಗಳು ಸಂಪತ್ತಿನ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಇದು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೊದಲ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿರುವುದಲ್ಲದೆ ಸಂಪ್ರದಾಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೆಂದೂ ಕರೆಸಿಕೊಂಡಿದೆ. 1776 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಆಡಂಸ್ಮಿತ್ ರವರ ಮೇರು ಕೃತಿ ‘ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಸಂಪತ್ತಿನ ಸ್ವರೂಪ ಮತ್ತು ಕಾರಣಗಳ ಪರಿಶೀಲನೆʼ (An enquiry into the nature and causes of wealth of nations) ಎಂಬ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಂಪತ್ತಿನ ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದರು. ಮಾನವನು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಹೇಗೆ ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಅನುಭೋಗಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಭ್ಯಸಿಸುವುದೇ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಗುರಿ ಎಂದು ಆಡಂಸ್ಮಿತ್ ರವರು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಡುತ್ತಾರೆ.

ಆಡಂಸ್ಮಿತ್‌ರ ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪಂಥದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾದ ಜೆ.ಬಿ.ಸೇ, ಡೇವಿಡ್ ರಿಕಾರ್ಡೊ, ಜೆ.ಎಸ್.ಮಿಲ್, ಎಫ್.ಎ.ವಾಕರ್, ಸೀನಿಯರ್ ಮೊದಲಾದವರು ಬೆಂಬಲಿಸಿದರು. ಫ್ರೆಂಚ್ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಜೆ.ಬಿ.ಸೇ. ಅವರು, ‘ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವ ವಿಜ್ಞಾನʼ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿ ಸ್ಮಿತ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಿದರು. ಅದೇ ರೀತಿ ಜೆ.ಎಸ್.ಮಿಲ್ ಅವರು “ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಂಪತ್ತಿನ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ವಿತರಣೆಯ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ” ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದರು. ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಂಪತ್ತಿನ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ವಿತರಣೆ ಮತ್ತು ವಿನಿಮಯದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ ಎಂದು ಸಂಪ್ರದಾಯ ಪಂಥದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದರು

1. ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಸಂಪತ್ತಿನ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

2. ಸಂಪತ್ತಿನ ಉತ್ಪಾದನೆ, ಅನುಭೋಗ, ವಿತರಣೆಯನ್ನು ಕುರಿತಾಗಿ ಅಭ್ಯಸಿಸುತ್ತದೆ.

3. ಸಂಪತ್ತಿನ ಗಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಳಕೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆಯ ಅಂಶಗಳು.

ವಿಮರ್ಶೆ: ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಸಂಪತ್ತಿಗೆ ಅತಿಯಾದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದರಿಂದ ಉಗ್ರ ಟೀಕೆಗೆ ಗುರಿಯಾಯಿತು. ರೆಸ್ಕಿನ್, ಕಾರ್ಲೈಲ್, ಡಿಕಿನ್ಸ್, ಮ್ಯಾಥ್ ಆರ್ನಾಲ್ಡ್ ಮುಂತಾದವರು ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸಂಪತ್ತು ಎಂದರೆ ಹಣ, ಕೇವಲ ಹಣವನ್ನು ಕುರಿತು ಅಭ್ಯಸಿಸುವುದಾದರೆ ಅದೊಂದು ಕೀಳು ದರ್ಜೆಯ ಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಗೌರವಿಸಲು ಅನರ್ಹವಾದ “ಘೋರಶಾಸ್ತ್ರ” ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

1. ಮಾನವನ ಬಯಕೆಗಳು ಅಪರಿಮಿತವಾಗಿದೆ.

2. ಮಾನವನ ಬಯಕೆಗಳನ್ನು ತೃಪ್ತಿ ಪಡಿಸಲು ಲಭ್ಯವಿರುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಕೊರತೆಯಲ್ಲಿದೆ ಅಥವಾ ವಿರಳವಾಗಿದೆ.

3. ಮಿತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿರುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಪರ್ಯಾಯ ಬಳಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಈ ರೀತಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ದಕ್ಷವಾಗಿ ಅಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರತಿಫಲ ದೊರೆಯುವ ಉಪಯೋಗದಲ್ಲಿ ಬಳಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

4. ಬಯಕೆಗಳು ಅಪರಿಮಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಮತ್ತು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಮಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಆಯ್ಕೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಯು ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತವೆ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲನ್ನು ಕಬ್ಬಿಣ ತಯಾರಿಸಲು, ರೈಲುಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಲು, ವಿದ್ಯುತ್ ಶಕ್ತಿ ಉತ್ಪಾದಿಸಲು, ಕೈಗಾರಿಕಾ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಇನ್ನು ಮುಂತಾದ ಉಪಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಹಾಗೂ ಜರೂರಾಗಿರುವ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲನ್ನು ಬಳಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ರಾಬಿನ್ಸ್‌ರವರ ವಿರಳತೆಯ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾದ ಜಾರ್ಜ್‌ ಸ್ಟಿಗ್ಲರ್, ಎರಿಕ್‌ರಾಲ್, ಎ.ಪಿ.ಲರ್ನರ್, ವಿಕ್‌ಸ್ಪೀಡ್ ಮುಂತಾದವರು ಸಮರ್ಥಿಸಿದ್ದಾರೆ. ‘ಗರಿಷ್ಠ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಬಯಕೆಗಳ ತೃಪ್ತಿಯೇ ಕೊರತೆಯ ಸಾಧನಗಳ ಹಂಚಿಕೆಯ ಉದ್ದೇಶ ʼ ಎಂದು ಜಾರ್ಜ್ ಸ್ಟಿಗ್ಲರ್ ರವರು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ರಾಬಿನ್ಸ್‌ರವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಒಂದು ʻತಟಸ್ಥ ಹಾಗೂ ಪರಿಶುದ್ಧ’ ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ʻಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ಹೇಗಿರಬೇಕು’ ಎಂದು ತಿಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಬಯಕೆಗಳ ನಡುವಿನ ಆಯ್ಕೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ತಟಸ್ಥವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ರಾಬಿನ್ಸ್‌ನ ಅಭಿಮತವಾಗಿದೆ.

ವಿರಳತೆಯ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯು ಈ ಹಿಂದಿನ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಗಳಿಗಿಂತ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಶ್ರೇಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

1. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಭೌತಿಕ ಮತ್ತು ಅಭೌತಿಕ ಅಂಶಗಳೆರಡನ್ನೂ ಪರಿಗಣಿಸುವುದರಿಂದ ಅದು ಮಾರ್ಷಲ್ ರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕ್ಕಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

2. ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಎಲ್ಲ ನೈತಿಕ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಅದೊಂದು ಪರಿಶುದ್ಧ ವಿಜ್ಞಾನ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ ರಾಬಿನ್ಸ್ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿದನು.

3. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಹೆಚ್ಚು ವಿವರಣಾತ್ಮಕವೂ, ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕವೂ ಹಾಗು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವೂ ಆಗಿದೆ.

4. ರಾಬಿನ್ಸ್‌ನನ್ನು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಬಯಕೆಗಳ ನಡುವೆ ತಟಸ್ಥವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಕೇವಲ ಕೊರತೆಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

5. ಆರ್ಥಿಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ಮಹತ್ವದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳಾಗಿರುವ ‘ಅವಕಾಶವೆಚ್ಚ’ ಮತ್ತು ‘ಆಯ್ಕೆಯ ಪರಧಿ’ಗಳು ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿವೆ.

6. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಆರ್ಥಿಕ ಯೋಜನೆಗಳ ತಯಾರಿಕೆಗೆ ತಳಹದಿಯಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಕೊರತೆಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಹಂಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಉಪಯೋಗದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತು ನೀಡಿದೆ.

ವಿಮರ್ಶೆ: ರಾಬಿನ್ಸ್‌ರವರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅನೇಕ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಿಂದ ಟೀಕಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಬಾರ್ಬರಾ ವೋಟನ್, ಬೆವರಿಜ್‌, ಪ್ರೇಸರ್, ಡರ್ಬನ್ ಮೊದಲಾದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಕಟುವಾಗಿ ಟೀಕಿಸಿದರು. ಅವರ ಟೀಕೆಗಳು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿವೆ.

1. ರಾಬಿನ್ಸ್ ಅವರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ತುಂಬಾ ಸಂಕುಚಿತವಾದುದು. ಅದು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಸಂಕುಚಿತಗೊಳಿಸಿದೆ ಎಂದು ಟೀಕಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕೊರತೆಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬುದನ್ನೇ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವನ್ನಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿ ರಾಬಿನ್ಸ್ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕೇವಲ ಮೌಲ್ಯ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಳಿಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ದೂರಲಾಗಿದೆ.

2. ಆಧುನಿಕ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಾದ ಬಡತನ, ದಾರಿದ್ರ್ಯ, ನಿರುದ್ಯೋಗ, ಆದಾಯ ಅಸಮಾನತೆ, ಆರ್ಥಿಕ ಆವರ್ತಗಳು ಮುಂತಾದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಪರಿಗಣಿಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

3. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಮಾನವೀಯ ಅಂಶ ನಿರ್ಲಕ್ಷಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದೆಯೆಂದು ಟೀಕಿಸಲಾಗಿದೆ. ರಾಬಿನ್ಸ್ ಪ್ರಕಾರ ಬಯಕೆಗಳ ನಡುವೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ತಟಸ್ಥವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಒಳಿತು ಕೆಡಕುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಿರ್ಣಯ ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ಕೆಲಸವಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಬೇಕೆಂದರೆ ಅದು ನೈತಿಕ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಒಳಿತು ಕೆಡಕುಗಳ ತೀರ್ಮಾನ ಕೈಗೊಂಡು ನಿರ್ಣಯ ನೀಡಿದಾಗಲೇ ಮಾನವ ಕಲ್ಯಾಣ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದು.

4. ಕೆಲ ವಿಮರ್ಶಕರ ಪ್ರಕಾರ ರಾಬಿನ್ಸ್, ಮಾರ್ಷಲನ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ಎಷ್ಟೇ ಟೀಕಿಸಿದರೂ ಸಹ ಮಾರ್ಷಲನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ರಾಬಿನ್ಸ್‌ನ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದೆನ್ನುತ್ತಾರೆ. ವಿರಳ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಅಪರಿಮಿತ ಬಯಕೆಗಳ ನಡುವೆ ಹಂಚುವ ಮತ್ತು ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಗರಿಷ್ಟ ತೃಪ್ತಿ ಸಿಗುವ ಬಯಕೆಗೆ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಲಭ್ಯವಾಗಬೇಕು ಎಂದು ರಾಬಿನ್ಸ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ನೈತಿಕ ಅಂಶ ಹಿಂಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಂತಾಗಿದೆ.

5. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ. ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗಿಂತ ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾದುದೆಂದರೆ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಯಾವ ಮಾರ್ಗ ಸೂಕ್ತವಾದುದು. ಯಾವ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದರೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುವುದುಬಹುಮುಖ್ಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಾಗಿವೆ. ಆದರೆ ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳತ್ತ ಗಮನಹರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

6. ರಾಬಿನ್ಸ್ ಪ್ರಕಾರ ಅಪರಿಮಿತ ಬಯಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಿತ ಸಾಧನಗಳಿಂದ ಆರ್ಥಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಸಾಧನ ಸಂಪತ್ತುಗಳು ಹೇರಳವಾಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಜನಸಂಖ್ಯಾ ಸಮಸ್ಯೆ.

7. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಸ್ಥಿರಾತ್ಮಕವಾದುದೆಂದೂ ಸಹ ಟೀಕಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಕೇವಲ ಕೆಲವು ಸೀಮಿತ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸರಿಹೊಂದುವಂತಹುದು ಎಂದು ದೂರಲಾಗಿದೆ.

1930ರ ದಶಕದವರೆಗೆ ರಾಬಿನ್ಸ್‌ರವರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮತ್ತು ಸಮಂಜಸವಾದುದು ಎಂದೇ ತಿಳಿಯಲಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ಅನೇಕ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಹೊಸ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿದವು. ಏಕೆಂದರೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಕೇವಲ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಹಂಚಿಕೆಯ ಶಾಸ್ತ್ರವಾಗಿ ಉಳಿಯದೆ ತನ್ನ ಸ್ವರೂಪ, ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಮಹತ್ವವನ್ನು ವಿಸ್ತಾರಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಲಾರ್ಡ್ ಕೇನ್ಸ್, ಪಾಲ್ ಎ.ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್ಸನ್, ಬೆನ್ ಹ್ಯಾಮ್ ಮುಂತಾದ ಆಧುನಿಕ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹೊಸ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.

ಪ್ರೊ.ಪಾಲ್.ಎ. ಸ್ಯಾಮ್ಯುಯೆಲ್‌ಸನ್ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಜನರು ಮತ್ತು ಸಮಾಜ ವಿರಳವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಉಪಯೋಗ ಹೊಂದಿರುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ಸರಕುಗಳ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಹಾಗು ಉತ್ಪಾದಿತ ಸರಕುಗಳನ್ನು ಸಮಾಜದ ವಿವಿಧ ಜನರ ನಡುವೆ ಅನುಭೋಗಕ್ಕಾಗಿ ಈಗ ಹಾಗು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ವಿತರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕುರಿತು ಅಭ್ಯಸಿಸುತ್ತದೆ’.

ಲಾರ್ಡ್ ಕೇನ್ಸ್ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ ‘ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ವರದಾನಗಳು ಹೇಗೆ ನಿರ್ಧಾರವಾಗುತ್ತವೆ ಹಾಗು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವರಮಾನ ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಭ್ಯಸಿಸುತ್ತದೆ’.

ಪ್ರೊ.ಬೆನ್ ಹ್ಯಾಮ್ ಅವರ ಮೇರೆಗೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ʻರಾಷ್ಟ್ರದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆದಾಯದ ಗಾತ್ರ, ಹಂಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರತೆಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಅಭ್ಯಸಿಸುತ್ತದೆ’.

ಪ್ರೊ. ಹೆನ್ರಿ ಸ್ಮಿತ್, ಬೌಲ್ಡಿಂಗ್ ಮೊದಲಾದ ಆಧುನಿಕ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರೂ ಕೂಡ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ ಪ್ರಕಾರ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಪೂರ್ಣ ಉದ್ಯೋಗ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವರಮಾನ, ಬಂಡವಾಳ ಸಂಚಯನ, ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿ ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಅಭ್ಯಸಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಅಥವಾ ಆಧುನಿಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಪ್ರೊ.ರಾಬಿನ್ಸ್ ಅವರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕ್ಕಿಂತಲೂ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಅಂಶಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

1. ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಂಜಸ ಮತ್ತು ಚಲನಾತ್ಮಕವಾದುದೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ವಿರಳವಾದ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಬಯಕೆಗಳ ಈಡೇರಿಕೆಗಾಗಿ ಬಳಸುವ ವಿಧಾನ ಮತ್ತು ಆ ಮೂಲಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಾಧನೆಯ ಸತ್ಯಸಂಗತಿಯನ್ನು ಹೊರಗೆಡವಿದೆ. ರಾಬಿನ್ಸ್ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಲ್ಲಿದ್ದ ಸ್ಥಿರಾತ್ಮಕ ಮುಸುಕನ್ನು ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ.

2. ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಮಿತ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಹಂಚಿಕೆಯ ಅಂಶದ ಜೊತೆಗೆ ಉದ್ಯೋಗ, ವರಮಾನ, ಉತ್ಪಾದನೆ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆದಾಯದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನೂ ಪರಿಗಣಿಸಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದೆ. ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಅದು ಪರಿಗಣಿಸಿದೆ.

3. ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಹಣ ಸಹಿತ ಮತ್ತು ಹಣ ರಹಿತ ಆರ್ಥಿಕತೆಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ವ್ಯಾಪಕ ಮನ್ನಣೆಗಳಿಸಿದೆ. ಈ ಎರಡೂ ರೀತಿಯ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕೂಲಂಕುಷ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯೆ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಿದೆ.

4. ಆಧುನಿಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಮೂಲಭೂತ ಸಮಸ್ಯೆಗಳತ್ತ ಗಮನಹರಿಸಿ ವಾಸ್ತವ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹತ್ತಿರವೆನ್ನಿಸಿದೆ. ಕೊರತೆಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು, ಅವುಗಳ ವಿವಿಧ ಉಪಯೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆಯ ಸಮಸ್ಯೆ ಮುಂತಾದ ಅಂಶಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಕೊರತೆಯ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಕುರಿತು ಚರ್ಚಿಸಿದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮೂಲಭೂತ ಆರ್ಥಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಪರಿಹಾರದ ಒಳನೋಟ ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

5. ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಕೊರತೆಯಿಂದಿರುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ಉಪಯೋಗಗಳ ನಡುವೆ ಹಂಚಿ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ತಿಳಿಯಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆದಾಯ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ ಪ್ರಮಾಣಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಅದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಂಜಸ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕವೆಂದು ಹೇಳಬಹುದಾಗಿದೆ.

ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿದೆ. ಅದರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವಂತಹ ವಿಷಯಗಳು ಆಸಂಖ್ಯವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕ್ಲಿಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ. ಹೀಗೆ ವಿಶಾಲ ಮತ್ತು ಪ್ರಬುದ್ಧಮಾನವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಪಕವಾದ ಮತ್ತು ಸರ್ವಸಮ್ಮತವಾದಂತಹ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಜಟಿಲ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ವ್ಯಾಖ್ಯೆ ನೀಡಿದರೂ ಕೂಡ ಅದು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಸಂಕುಚಿತಗೊಳಿಸುವ ಸಂಭವವೇ ಹೆಚ್ಚು. ಆದ್ದರಿಂದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕೊಡುವ ಅಗತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಕೆಲ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯೆ ರಹಿತ ಪಂಥವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಸ್ವೀಡನ್ನಿನ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾದ ಗುನ್ನಾರ್ ಮಿರ್ಡಾಲ್ ಮೇರೆಗೆ “ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯೊಂದನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ತೀರ ಅನಗತ್ಯ ಮತ್ತು ಅನಪೇಕ್ಷಣೀಯ. ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಸಮಂಜಸ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಬಗ್ಗೆ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ”.

ಮಾರಿಸ್ ಡಾಬ್ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ ʻʻಈಗಾಗಲೇ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿರುವ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಒಂದು ತರ್ಕಬದ್ದವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ನಿರರ್ಥಕವಾದ ಕೆಲಸ”.

ಪ್ರೊ.ಪ್ಯಾರಟೋ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ “ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಯೋಗ್ಯವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಕಾರ್ಯ ಸಮಯದ ಅಪವ್ಯಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ”.

ಆರ್ಥಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಇಂತಹ ಬದಲಾವಣೆ ಮತ್ತು ಹೊಸ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೊಳಗೆ ತರುವ ಪ್ರಯತ್ನವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಗಳು ತಮ್ಮ ಸತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನೀಡಲಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯೆ ಆ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸರಿ ಹೊಂದುತ್ತದೆ. ಅದು ಸರ್ವಕಾಲಕ್ಕೂ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿರುವುದು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಮಾತು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಸರ್ವಸಮ್ಮತವಾದ ಮತ್ತು ಸರ್ವಕಾಲಿಕವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯೆ ನೀಡುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯದ ಮಾತು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಪ್ರೊ.ಜೇಕಬ್ ವೈನರ್ ಅವರು “ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಏನನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೋ ಅದೇ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರವಾಗಿದೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.